.:.Masa.:.

Konu: Geri: .:.Masa.:. Perş. Nis. 30, 2009 5:43 pm

Kalp atışları beş metre öteden rahatlıkla duyulabilirdi. Sakin olması gerektiğini biliyordu. Ama onun yanındayken kontrolünü kaybediyordu James. İki kişikil sevimli masalarındaki yerini alırken karşıdaki sandalyede May'i hayal etti James. Gömleğinin cebinde ağırlaşıyordu zarf. Kalbinin ritiminin bir an önce düzelmesi gerekiyordu. Masada duran kadehe biraz su doldurdu hemen içti ardından. Biraz yavaşlıyordu sanki. Derin nefes alıp başka şeyler düşünmeye çalıştı. Mekanda çok az insan vardı. Onlarda James'e aldırmıyor, kendi sohbetlerinin içinde kaybolmuşlardı. Sürekli saatine bakıyrodu James. Buluşma saatine tam beş dakika olmasına rağmen acaba gelmeyecek mi diye düşünmeden edemiyordu. İçindeki bu şüphenin gereksiz olduğuna bir türlü inandıramıyordu kendini. Rahatsız bir şekilde sandalyesinde kıpırdayıp durdu. Ayakları masanın altında bir ritim tutturmuş, ellerini ise masanın üzerinde birleştirmiş, gözleri kapıya odaklanmıştı. Mucizesinin gelmesini bekliyordu.

Oturduğu masa o gün için James'in isteği üzerine mumlarla donatılmış, zarih bir çift kadehle süslenmişti. Henüz boş olan tabaklar çatal ve bıçaklarla uyum içindeydi. Ama bu güzelliklerin hiçbirinin farkında değildi James May'i gördüğü ilk günden beri gözleri kör olmuştu sanki. sadece onu görüyordu Lee. O karanlık gecesindeki yıldızlar olmuştu bulutlu günde aniden ortaya çıkıveren bir güneş...

Konu: Geri: .:.Masa.:. Perş. Nis. 30, 2009 6:02 pm

Düşünceleri çok dağınıktı. Konsantre olamayacak kadar dağınık. Bu yüzden cisimlenmek yerine yürümeyi seçti May. Kafasında binlerce soru dolaşıyor ve May hiçbirine cevap veremiyordu. Bu onu çıldırtan sebeplerden biriydi. Birkaç hafta önce Knucturn yolunda geçirdiği olaydan sonra Angelica ona çok fazla baskı yapıyordu ve bacağında hala ince bezden bir sargı vardı. Buda bir diğer sebepti. James'le böyle ters bir gününde buluştukları için üzgündü. Onu kırmak istemiyordu ama. Sinirleri şu aralar fazla yıpranmıştı.

Dar sokakta yürürken önünde yürüyan kadını birine benzetti içini büyük bir korku kapladı. O olduğundan tam olarak emin olmak istiyordu ama maalesef yüzünü göremiyordu. Kanın damarlarında hızlandığını fark etti. Ama endişesi boşa çıktı. Kadın birz ilerideki ara sokaklardan birine döndü ve gözden kayboldu. Bu durum May'in başına gelen ilk olay değildi. Nerde siyah uzun düz saçlı birini görsün Melody sanıyor, yüreği ağzına geliyordu. Ama eğer bir daha karşılaşacak olurlarsa bu öncekinden çok farklı olacaktı.

Sokağın sonlarına doğru üç süpürgenin şirin tabelası göründü. hiç vakit kaybetmeden içeriye girdi May. İçeride çok az insan vardı. May girince hepsi dönüp baktı. Sonra tekrar sohbetlerine devam ettiler. May için James'i bulmak zor olmadı. Diğer masalardan farklı bir masada oturmuş bekliyordu. Sabırsız görünüyordu. Karşısındaki sandalyeyi yazaşça çekti sanki onu daldığı rüyadan uyandırmak istemezmiş gibi. Ama James onu fark etmişti bile. May candan bir tavır takınmaya çalıştı ve konuşmaya başladı:

-Merhaba James, çok bekletmedim umarım vakit kaybetmeden konuşmamıza başlayalım seni fazla meşgul etmek istemem.

ilk iki kelimesinden sonra söylediklerinde canlılk filan kalmamıştı. Sesi yine ruh halini yansıtmıştı. Karamsar ve soğuk.

Konu: Geri: .:.Masa.:. Perş. Nis. 30, 2009 6:41 pm

Saat tam sekizi gösterirken masadaki sandalyenin yavaşça çekildiğini duydu. Başını çaevirdiği an kanın yüzüne hücum ettiğini hissetti. Kalbi bütün çabalarına rağmen haylaz bir çocuk gibi yerinde durmuyor, zıplayıp duruyordu. Masaya oturup gözleriyle James'i süzerken, bir kez daha anladı onu ne kadar çok sevdiğini. Buraya geliş amacını tamamen unuttu. Onun yanında yer zaman kavramlarını zaten yitiriyordu. Ona doyasıya bakmak kalbini dinlemek istiyordu. bu kalp atışları artık onun ninnisi olmuştu onu dinlerken sakinleşiyor rahatlıyordu. Ama şu an o atışları duyamayacak kadar uzaktaydı. Keşke yakınında olsaydı.May'in muhteşem sesiyle düşleri bozuldu.

Merhaba James, çok bekletmedim umarım vakit kaybetmeden konuşmamıza başlayalım seni fazla meşgul etmek istemem.

James böyle olmasını istemiyordu. Zaten ona anlatacak birşeyide yoktu. Cebindeki zarfın çıkma vaktinin geldiğini biliyordu. Vericekti ve hemen gidicekti. Bu acıdan kurtulacaktı. Rol yapmaktan kurtulacaktı. Onu sevdiğini yüzüne haykırabilecekti.Titreyen elleri cebine gitti ve sıradan beyaz bir zarfı May'e uzattı. Konuşmaya başladı ardından:

- İhtiyacın olan şeyler bunun içinde şimdi gitmem gerekiyor. Hoşçakal May.

Kafasında planladığı gece bu değildi. Ama zarf artık May'in elindeydi. Koşar adımlarla mekanı terk etti.

Spoiler:

» .:.Masa.:.
» ~~Masa 5~~
» .:.Masa.:.
» .:.Masa.:.
» ~~Masa 2~~